Aynadaki o yorgun kadına en son ne zaman sevgiyle baktın? Zihnindeki o acımasız eleştirmeni en son ne zaman susturdun? Annelik, kalbini daha önce hiç olmadığı kadar sevgiyle doldurur, evet. Ama aynı zamanda, kendini en çok eleştirdiğin, en çok yargıladığın ve kendine karşı en acımasız olduğun bir arenaya dönüşebilir. İşte bu arenada ayakta kalmanın, psikolojik dayanıklılık inşa etmenin en güçlü yolu, kendine şefkat gösterme sanatını öğrenmektir.
Kendine Şefkat Nedir? Acımak Değil, Kucaklamak
Kendine şefkat, kendini pohpohlamak veya hatalarını görmezden gelmek değildir. Bu, en yakın arkadaşına gösterdiğin o anlayışı, nezaketi ve desteği, zor bir anında kendine de gösterebilmektir. Bu, mükemmel olmadığını kabul etmek ve kendini tüm kusurlarınla, tüm yorgunluğunla, tüm gerçekliğinle kucaklamaktır.
Şefkat Kasını Güçlendirecek 3 Temel Adım
Bu, bir gecede öğrenilen bir şey değil, her gün pratik gerektiren bir kastır.
Kendine Nezaket Göstermek
Hata yaptığında veya zorlandığında, içindeki o eleştirmen “Beceremedin işte!” diye bağırdığında, bir an durup kendine şunu sormalısın: “En yakın arkadaşım bu durumda olsaydı, ona ne söylerdim?” Ona söyleyeceğin o sıcak, destekleyici ve nazik cümleleri, şimdi kendine söylemelisin.
Ortak İnsanlık Hissini Hatırlamak
Yalnız olmadığını bilmelisin. Şu an senin yaşadığın o zorluğu, o yetersizlik hissini, o tükenmişliği, dünyadaki milyonlarca başka anne de yaşıyor. Bu, acını küçümsemek değil, aksine, seni insanlık ailesinin bir parçası olarak görmektir. Bu, “Bunda bir sorun yok, bu insan olmanın bir parçası” demektir.
Farkındalık (Mindfulness)
Duygularınla savaşmak yerine, onlara sadece izin vermelisin. O an hissettiğin öfkeyi, üzüntüyü veya hayal kırıklığını yargılamadan, sadece bir bulut gibi gelip geçmesini izlemelisin. “Şu an öfkeli hissediyorum ve bu normal” demek, o duygunun seni ele geçirmesini engeller.
Günlük Hayatta Kendine Şefkat Pratikleri
- Şefkatli Bir Mola: Çok bunaldığın bir anda, elini kalbinin üzerine koy. Sadece o sıcaklığı hisset ve kendine “Bu an zor, ama geçecek. Ben güvendeyim” diye fısılda. Bu fiziksel dokunuş, sinir sistemini anında sakinleştirir.
- Hataları Kucaklamak: Çocuğuna bağırdığın için kendini günlerce suçlamak yerine, durumu bir öğrenme fırsatı olarak görmelisin. Gidip ondan özür dilemeli ve kendine “Bugün sabrımın sonundaydım, bir dahaki sefere daha farklı davranmayı deneyeceğim” demelisin.
- “Hayır” Demenin Özgürlüğü: Herkese yetişmek, her isteği karşılamak zorunda değilsin. Kendi enerjini ve ruh sağlığını korumak için “hayır” demek, kendine gösterebileceğin en büyük şefkat eylemlerinden biridir.
Bu, sadece kendini daha iyi hissetmekle ilgili değil. Bu, çocuğuna da en değerli dersi vermekle ilgilidir: Kendini sevmenin, kendine değer vermenin ve hatalarıyla barışık olmanın ne kadar önemli olduğunu. Senin kendine gösterdiğin şefkat, onun da kendine göstereceği şefkatin temelini atar.
Bu şefkat yolculuğunda, kendine bir iyilik yap ve annebilir.com'a uğra. Orada, mükemmel olmamanın ne kadar normal ve ne kadar güzel olduğunu kutlayan, birbirine şefkatle yaklaşan binlerce kadının sıcaklığını hissedeceksin.
Hayır, tam tersine. Kendine şefkat, duygusal dayanıklılığı artıran, sağlıklı bir iç denge kurmanı sağlayan bir özbakım eylemidir. Bu, başkalarına da daha içten ve sabırlı yaklaşmanı kolaylaştırır.
Kendini yargılamak yerine, yaşadığın duyguyu fark et ve ona alan aç. "Bugün zordu" demek, duyguyu bastırmadan kabul etmenin ilk adımıdır. Bu yaklaşım, iyileştirici ve güçlendiricidir.
Öncelikle özür dilemek bir güç göstergesidir. Ardından kendine de nazik ol. Hepimiz zaman zaman hata yaparız. Bu durumu fark etmek ve tekrar denemek, hem senin hem çocuğunun gelişimi için kıymetlidir.
